ΤΑ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ ΤΗΣ ΜΟΚΕΤΑΣ

ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ

ΕΣΤΙΑ 2007

Αυτή η Μαρία είναι 39 ετών, σύζυγος επιτυχημένου αρχιτέκτονα και μητέρα τριών παιδιών, ευσυνείδητη και αφοσιωμένη νοικοκυρά καριέρας. Ακόμα κι αν το πλαίσιο της ζωής της δεν εξαντλεί αυτό που ονειρεύτηκε, ή που συνεχίζει να ονειρεύεται ξύπνια με το ξεσκονόπανο στο χέρι -όχι κάτι πολύ φιλόδοξο, απλώς κάτι που να της αφήνει ανοιχτές πιθανότητες για το μέλλον, έχει πάντα επίγνωση ότι πρόκειται για ονειροφαντασία, δανεισμένη από την τηλεόραση και τα περιοδικά, χρήσιμη για να χαλαρώνει το μυαλό, αλλά μέχρι εκεί. Κι απ’ την άλλη, ο σύζυγος και τα παιδιά ήταν ανέκαθεν στην καρδιά του πλάνου, κι έτσι όπως το βλέπει τώρα είχαν δρομολογηθεί από καιρό, από τα Αυγουστιάτικα βράδια της παιδικής της ηλικίας στη Σαντορίνη, τότε που, το θυμάται, η ευχή ήταν η ίδια πάντα, θα ‘πιανε ούτως ή άλλως τόπο –να σ’ αξίωνε ν’ ακουμπούσες δηλαδή κι εσύ ένα τεράστιο ταψί που αχνίζει γεμιστά πάνω στην ποδιά του νικελένιου νεροχύτη της κουζίνας σου. Άρα το πρόσημο θετικό και η Μαρία το αντιλαμβάνεται και κατά συνέπεια τον σέβεται τον ρόλο της και τον τιμά και προστατεύει τα κεκτημένα, όντας άγρυπνος φρουρός της οικογενειακής τάξης και γαλήνης, ακόμα και (όσο κι αν η ίδια δεν θα το έθετε έτσι ακριβώς) πατώντας επί πτωμάτων.