ΕΤΣΙ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΕΡΕΙΡΑ

ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ

ΑΓΡΑ 2010

μτφρ: ΑΝΤΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗΣ

Μια επανέκδοση σημαντική, γιατί όσο κι αν το περιεχόμενο είναι αυτό που πάντα μετράει, το «περιτύλιγμα» βοηθάει πάντα το περιεχόμενο να συναντήσει μ’ ευνοϊκότερους όρους τον αποδέκτη του. Δεύτερη ευκαιρία λοιπόν, για ένα κλασικό πια βιβλίο. Το Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, κυκλοφόρησε το 1994 (στην Ελλάδα το 1997), αποτέλεσε μεγάλη εκδοτική επιτυχία, μεταφέρθηκε στο σινεμά (με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι), τιμήθηκε με βραβεία μεταξύ των οποίων το Ευρωπαϊκό Αριστείο Γραμμάτων (1997) και παρέδωσε στη λογοτεχνική ιστορία την συγκινητικά παλαιάς κοπής, βραδυκίνητη κι ευγενική φιγούρα του Περέιρα. Φιγούρα που -και με το πέρασμα της δεκαπενταετίας-κατοχυρώνεται σαν εμβληματική μιας αντίστροφης μαθητείας, μιας αφύπνισης ή συνειδησιακής μεταβολής στην κόψη διαχρονικών (και εναγώνιων από τη μέση του 20^ου αιώνα και μετά) για την τέχνη ζητημάτων.

Είμαι λαϊκός, ξεκαθαρίζει ο Ταμπούκι, αυτός ο τόσο εστέτ ιδιοσυγκρασιακά συγγραφέας, σε συνέντευξη στο LIRE που παρατίθεται στο επίμετρο της έκδοσης, και συνεχίζει: το Ολοκαύτωμα τάραξε όλη μου τη νεότητα και δεν θα πάψω να προσπαθώ να καταλάβω πώς ο αφανισμός ενός λαού από έναν άλλο λαό εμφανίστηκε στο τέλος μιας θετικιστικής εποχής σημαδεμένης από την πίστη στην πρόοδο. Όμως πάνω απ’ όλα και σε πείσμα όλων, αγαπώ τον άνθρωπο και πιστεύω σ’ αυτόν. Δίχως την πίστη στον άνθρωπο δεν υπάρχει καμία τέχνη. Η λογοτεχνία δίνει μια αφηγηματική φόρμα στην μεταμέλεια, θα πει σ’ άλλο σημείο, και με τον Περέιρα δείχνει πως η λογοτεχνία μπορεί να αίρει και τις αντιφάσεις και μπορεί να γίνεται λαϊκή και εστέτ την ίδια στιγμή.